BOŞLUĞA GİZLENMİŞ ŞEYTAN

 Sadece boşluk var, bilinmeyen bir boşluk.Bu boşluk şeytanları çekmeye yetiyor ve gitgide daha derine saplanıyorsun.En dipte; karar vermeden ve sabit çerçeve koymadan hayatı tanımlıyorsun.
 Hatırlıyor ve yaşamaya devam ediyorsun.

 Yalnızken ve isterken yoklar fakat tercihli bir yalnızlık seçerken yanında bitiyorlar.Deve dikeni gibiler.Mideni bulandırıyorlar üstüne bir de sıcaklar eklenince bozulmuş makarna gibi oluyorsun.

 Gün geliyor!
 Boşluğu bahane ederek ertelediğin günler artık bitti!
 Boşluğu bahane etmek şeytanlara ibadet sayıldı.
 Çatıların üstü ince kar birikintileri ile dolu,
 Yol kenarları buz mavi.
 Cadde bomboş.
 Ve hava karla karışık egzos kokmuyor, yalnızca kar.
 Uykusu hafif rüyaları ağır gelen insanlar sahilde.
 Kuşlar süzülüyor.
 Fosforlu arabasıyla mahsun çöpçü ağzını izmaritlere küfre açmış...


 Üç adımda biten odalara tıkılmışım.İki nefes almak için binlerce siper oluşturuyorum ruhuma ve bedenime.Kan-ter içimde, gövdeme sarılı beni tutuyor.

 Kuşları vurmuyor onlarla göğe bakıyorum.