11 Eylül 2013 Çarşamba

BU DUYGULARDAN HANGİ VARLIK KURTARIR?

 Dengesizleşen ilişkiler ve tanışmışlıklar; sıkılma-gevşeme hareketi ile sıcakta eriyip gidiyor. 
 Bu duygulardan hangi varlık kurtarır?
 Herkes kendi iç odalarına çekilmişken ve bazende konuşmamaktan anlamlı cümleler kuramazken.
 Hayır istediğim bütün olmak değil çünkü tatlı gelmiyor.En nihayetinde bütün hisseder gibi oldum diyelim, ki gibisi kadar olmak bile hoş gelmiyor.
 Denize atlayıp kara balığı bulalım ya da alkol komasından ölelim ve kimse bizi burdan kurtarmamışken leş duvarlar ardına saplanmış kalalım.
 Etrafı toprakla çevrilmiş samimi olmayan, yüzüne kazanma zorunluluğu sabitlenmiş, kokan insanlar.O yüzleri dövsem sonrada birkaç tek atsam iyi gelecek gibi ya da kapı önlerinde göbekli adamların farklı marka sigaralarını bir bir çekip yere kül savursam.  Hayalgücüm tüm bunları yaparsam iyi olacağımı savunuyor.
 Bu duygulardan hangi varlık kurtarır?
 Camdaki ağaç gölgesi, Meryem'in silüeti, sokaktan gelip geçen insanların yüzleri hep aynı ahmak ifade, sabah dükkanından simit aldığım kadının saçları, kirpikleri on yıldır beyaz ve evet! O sıkıcı, sol eli cebinde heykel, kırk senedir burada.
 Tüm aynılıkları bahanelerin yanına koyup gidersem, cebinde işlenmiş mendil taşıyan kel adamdan farkım kalmayacak.
 Alışmak... Zamanı Ağustos'un S'si kadar sonsuz ve çekilmez kılıyor.
 Onun gibi olmak küstah tavırlı mütevaziliği baştan aşağı bürünmeyi gerektiriyor.
 Bu duygulardan hangi varlık kurtarır?

 Sen ki derisi kahvelerden oluşan ve siyah balık dokusuna sahip olan.Nehrini ararken farklı büyülerin ritmine kapıldın ve simli, ucu belirsiz yolu seçtin.Şimdi oradasın.
 Fakat Tanrı yanımda onu hissediyorum.









Hiç yorum yok:

Yorum Gönder